استماع غنا

ابان بن صلت گوید: به امام رضا علیه السلام عرض کردم عباسی به من خبر داده است که شما شنیدن غنا را جایز می دانید. امام علیه السلام فرمود: آن کافر دروغ گفته است . این چنین نبوده است بلکه قضیه از این قرار بود که او درباره شنیدن غنا از من سوال کرد و من به او خبر دادم : مردی به خدمت ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (امام باقر علیه السلام) رسید و از شنیدن غنا سوال کرد، او در جواب گفت : به من بگو هر گاه خداوند حق و باطل را در یک جا جمع کند غنا با کدامیک از حق یا باطل خواهد بود؟ آن مرد گفت : با باطل . ابوجعفر علیه السلام به او گفت : همین تو را بس است که خود بر علیه خود حکم کردی (غنا را جزء باطل به حساب آوردی) این سخن من با عباسی بود. در برخی بحثها کار به اینجا می رسد که از طرف مقابل خود سوال کنیم که اگر حق و باطل را کنار هم گذاریم این کار یا این فکر و یا اخلاق جزء کدام خواهد بود؟

نویسنده: محمد رضا اکبری

منبع:قصه های تربیتی چهارده معصوم (علیهم السلام)

امام رضا(علیه السلام) و تربیت فرزند

تربیت عبارت است از شکوفا سازى استعدادها و جهت دهى آن به سوى کمال مطلوب. تربیت ضرورى ‏ترین نیاز انسان در زندگى است. انسان بدون تربیت صحیح ره به جایى نمى ‏برد، نه از باغ زندگى خویش میوه شیرین‏ مى ‏چیند و نه کام انسان هاى دیگر را از ثمرات درخت وجود خود شیرین مى ‏کند; و بالاتر آنکه نه به درک معناى انسانیت نایل مى‏ آید و نه به فتح قله‏ هاى ‏رفیع انسانیت دست مى‏ یازد. بدین جهت تربیت عالیترین هدف پیامبران و اساسى‏ ترین ‏پیام کتب و اولین و ضرورى ‏ترین وظیفه والدین است. ضرورت و اهمیت تربیت، والدین را بر آن مى ‏دارد که به این مسوولیت ‏بزرگ ارجى دو چندان نهند; براى‏ ایفاى درست آن خود را به صلاح و آگاهى از روش و فنون تربیت مجهز بسازند و با الگو گرفتن از مربیان موفق در انجام دادن این وظیفه مهم بکوشند. بى‏شک معصومان علیهم السلام موفق ‏ترین مربیان و سیره قولى و عملى آنهامطمئن‏ ترین الگو براى والدین در امر ظریف و پرپیچ و خم تربیت است. این ‏مقاله بر آن است تا نکاتى از سیره تربیتى امام رضا(ع) در تربیت فرزند رایادآورى کند و گامى، هر چند ناچیز، در ترویج معارف اهل‏بیت ‏بردارد. سیره تربیتى امام رضا(ع)، با توجه به سفر آن حضرت به خراسان و دورى از کانون‏ خانواده و نیز تک فرزندى چنانکه برخى از بزرگان قایلند بسیار قابل ‏توجه است; چرا که تربیت فرزند یگانه آن هم از راه دور شیوه‏اى خاص مى ‏طلبد.

1- تدریجى بودن تربیت

تربیت جریانى مستمر و فعالیتى تدریجى است که نه مرزمى‏ شناسد و نه زمان و مکان; بلکه به درازاى عمر است و به پهناى ابعاد وجودى عالم اکبر، یعنى انسان. درخت تربیت زود ثمر نمى ‏دهد و نباید انتظارداشت‏ یک شبه یا چند ماهه در امر ظریف و پیچیده تربیت معجزه انجام گیرد; بلکه‏ باید از سالها قبل از تولد زمینه تربیت صحیح را فراهم کرد و بعد از تولد،بتدریج ‏با صبر و حوصله، به انجام آن پرداخت. در سیره ائمه اطهار علیهم السلام ‏و دیدگاههاى آنان مسایلى چون انتخاب همسر شایسته، لزوم رعایت آداب ازدواج،توجه به مواقع و شرایط انعقاد نطفه، مراقبتهاى ایام باردارى و ... حکایت ازاین نکته مهم دارد.

ولادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، آقا امام رضا علیه اسلام مبارک باد.

حق، معرفت به هر نگاهم داده / در حلقه ی عشق خویش راهم داده

اینها همه علتش فقط یک چیز است  / ایرانی ام و رضا پناهم داده . . .

میلاد مسعود ولی نعمت ما، آقا امام رضا مبارک

شـــفـــــا

معجزات امام رضا (ع) در طول تاریخ بسیار زیاد بوده است

هنوزبسیار معجزه اتفاق مییفته در حرم اقا امام رضا (ع) یکی از

معجزات در سال 1385 در حرم خود اقا رخ داد :خادم های امام رضا

(ع) که مثل همیشه در حال عوض کردن گل های بالای حرم امام

رضا(ع) بودند . ناگهان گلدان از دست خادم رها میشه و طرفی که

بانوان در حال زیارت بودن می افته و روی سر دختری که در کنار

شسته بود می افته همه به طرف دختر می رن ...سر دختر کاملا

شکافته شده بود و خون همه جا رو فرا گرفته بود سریع این دختر

رو به بیمارستان می برند خادم هم که از ترس جرات حرکت نداشت

در جای خود می لرزید تا اینکه تقریبا 4 ساعت بعد از حادثه پدر دختر

به حرم اومد و سراغ اون خادمی که گلدون از دستش افتاده بود رو

گرفت تا اینکه این خادم پدر دختر رو دید ترس همه ی وجودش رو

فرا گرفته بود و با خود می گفت ( نکنه دختر فوت شده باشه

نکنه .....) که پدر به این خادم رسید و در کمال نا باوری پدر خادم رو

بغل و او را بوس می کرد و اشک در چشمان پدر پر شد خادم گفت

من سر دختر شما رو شکستم و شما من رو بغل و می بوسید؟؟؟

پدر گفت دختر من از زمانی که به دنیا امد نابینا بود و به مشهد اومده

بود تا شفا بگیره زمانی که اون گلدون به سر دخترم خورده بود دکترا

می گفتند که به طرز کاملا عجیبی چشمان دخترم بینا و باز شده بود

که اقا امام رضا (ع) شفای او رو داد انگاه پدر بلند صدا زد

یا امام رضا قربونت برم

منشأ علم سیاست امام رضا علیه السلام

سیاست بر خاسته از متن اسلام است. در چگونگی آن بیان می‌کنیم که اسلام دینی است کامل و شایسته و بیانگر تمامی‌احکامی‌که بشر انجام می‌دهد و به آن نیاز دارد؛ خواه این احکام فعل اعضا و جوارح و یا امیال باطنی باشد. بنابر این هر فعلی که از انسان سر می‌زند.

از یکی از احکام پنج گانه وجوب، استحباب، حرمت، مکروه و اباجه خارج نیست و حتی می‌بینیم که از اندیشه های بد به عنوان تحریم و کراهت نهی شده و به اندیشه های خوب به عنوان وجوب و استحباب امر شده است. در روایتی امام صادق (ع) فرموده است: چیزی نیست مگر آن که در کتاب و سنت آمده باشد.

علاوه بر این، آیه ها و روایات و آیاتی خاص هم در باب سیاست داریم که از آن جمله است روایت امام رضا علیه‌السلام که فرمودند «عالم باسیاسه» یعنی امام باید عالم به سیاست باشد. در جایی دیگر آمده است: «و ساسة العباد» یعنی ائمه سیاستمداران مردمند

ولادت حضرت معصومه و روز دختر مبارک

حضرت فاطمه معصومه (ع) در اوّلین روز ماه ذى القعده سال 173 هـ ق،  25 سال بعد از تولد حضرت امام رضا (ع) در شهر مدینه منوّره چشم به جهان گشود.

از میان فرزندان بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر(ع)، دو فرزند ایشان یعنى حضرت امام على بن موسى الرضا (ع) و حضرت فاطمه کبری (ع) ملقّب به معصومه، از ویژگی های خاص برخوردار بوده اند تا  ادامه دهنده خطّ امامت بعد از پدر باشند.

آن حضرت به همراه امام رضا (ع) هر دو در دامان پاک یک مادر بزرگوار به نام حضرت نجمه خاتون (س) که از مهاجران مغرب بود، رشد و پرورش یافته اند. این در حالى است که پدر بزرگوارشان پیوسته در زندان هارون الرشید بسر مى بردند و سرانجام در همان زندان، هنگامى که حضرت معصومه (س) در سن ده سالگى بود، به شهادت رسیدند و از آن زمان به بعد حضرت معصومه (س) تحت مراقبت برادرش امام رضا (ع) قرار گرفت.[1]

حضرت معصومه (س)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند، به گونه ای که به زائرانش وعده بهشت داده شده است

مسابقات وبلاگ نویسی رضوی

نماز اول وقت در سیره امام رضا علیه السلام

یکی از واجبات دینی ما نماز است که آن تاکید زیادی شده و در همین زمینه پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرموده است: «نماز ستون دین است پس هر کس عمدا نمازش را ترک کند به تحقیق دینش را منهدم کرده است» (1) در سیره و رفتار عملی اهل بیت یکی از نکاتی که دیده می شود تاکید آنان بر ۷نماز اول وقت است. امام رضا علیه السلام نیز بر این امر تاکید فراوانی داشته اند. ابراهیم بن موسی قزار گوید: روزی در خراسان در خدمت امام رضا علیه السلام در راهی می رفتیم. وقت نماز شد امام به سمت ساختمانی که آنجا بود رفت و در زیر صخره ای که در آن نزدیکی بود نشست. ایشان به من فرمود اذان بگو. گفتم صبر کنید اصحاب بیایند. امام فرمود: «خداوند تو را بیامرزد هرگز نماز را از اول وقت به آخر وقت آن بدون علت به تاخیر میفکن. هیچگاه اول وقت را از دست مده» اذان گفتم و نماز خواندیم. (2)

 

سخن امام رضا (ع) درباره 10 نشانه عاقل

امام هشتم حضرت رضا علیه السلام فرمودند:

عقل شخص مسلمان تمام نیست، مگر این که ده خصلت را دارا باشد:

1ـ از او امید خیر باشد

2ـ مردم از بدى او در امان باشند

3ـ خیر اندک دیگرى را بسیار شمارد

4ـ خیر بسیار خود را اندک شمارد

5ـ هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود

6ـ در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود

7ـ فقر در راه خدایش از توانگرى محبوبتر باشد

8ـ خوارى در راه خدایش از عزّت با دشمنش محبوبتر باشد

9ـ گمنامى را از پرنامى خواهانتر باشد

سپس فرمود: دهمین و چیست دهمین؟ به او گفته شد: چیست؟

فرمود: احدى را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و پرهیزکارتر است.

مبارزات سیاسی امام رضا (ع)

 

1. هنگامى که امام را از مدینه به خراسان دعوت کردند آن حضرت فضاى مدینه را از کراهت و نارضایى خود پر کرد، به طورى که همه کس در پیرامون امام یقین کردند که مأمون با نیت‏ سوء حضرت‏ را از وطن خود دور مى‏ کند، امام بد بینى خود به مأمون را با هر زبان ممکن به همه گوشها رساند، در وداع با حرم پیغمبر، در وداع با خانواده ‏اش، در هنگام خروج از مدینه، در طواف کعبه که براى وداع انجام مى‏ داد، با گفتار و رفتار با زبان دعا و زبان اشک، بر همه ثابت کرد که این سفر، سفر مرگ اوست، همه کسانى‏ که باید طبق انتظار مأمون نسبت ‏به او خوش‏بین و نسب ت‏به امام به خاطر پذیرش پیشنهاد او بدبین مى‏ شدند در اولین لحظات این سفر دلشان از کینه مأمون که امام عزیزشان را این‏طور ظالمانه از آنان جدا مى‏ کرد و به قتلگاه مى ‏برد لبریز شد.

2. هنگامى که در مرو پیشنهاد ولایتعهدى آن حضرت مطرح شد حضرت بشدت استنکاف کردند و تا وقتى مأمون صریحا آن حضرت را تهدید به قتل نکرد، آن را نپذیرفتند. این مطلب همه‏جا پیچید که على ‏بن موسى‏ الرضا ،علیه‏السلام، ولیعهدى و پیش از آن خلافت را که مأمون به او با اصرار پیشنهاد کرده بود نپذیرفته است، دست‏ اندر کاران امور که به ظرافت تدبیر مأمون واقف نبودند ناشیانه عدم قبول امام را همه ‏جا منتشر کردند حتى فضل‏بن سهل در جمعى از کارگزاران و ماموران حکومت گفت من هرگز خلافت را چنین خوار ندیده‏ام امیرالمؤمنین آن را به على ‏بن موسى ‏الرضا ، علیه‏ا لسلام، تقدیم مى‏ک ند و على ‏بن موسى دست رد به سینه او مى‏ زند.

خود امام در هر فرصتى، اجبارى بودن این منصب را به گوش این و آن مى ‏رساند وهمواره مى‏ گفت من تهدید به قتل شدم تا ولیعهدى را قبول کردم. طبیعى بود که این سخن همچون عجیب‏ ترین پدیده سیاسى، دهان به دهان و شهر به شهر پراکنده شود و همه آفاق اسلام در آن روز یا بعدها بفهمند که در همان زمان که کسى مثل مأمون فقط به دلیل آنکه از ولیعهدى برادرش امین عزل شده است‏ به جنگى چند ساله دست مى ‏زند و هزاران نفر از جمله برادرش امین را به خاطر آن به قتل مى‏ رساند و سر برادرش را از روى خشم شهر به شهر مى‏ گرداند کسى مثل ‏على ‏بن‏ موسى‏ الرضا،علیه‏السلام، پیدا مى ‏شودکه به ولیعهدى با بى‏ اعتنایى نگاه مى‏ کند و آن را جز با کراهت و در صورت تهدید به قتل نمى ‏پذیرد.

مقایسه ‏اى که از این رهگذر میان امام ‏على‏ بن‏ موسى‏ الرضا،علیه‏السلام، و مأمون عباسى در ذهنها نقش مى‏بست درست عکس آن چیزى را نتیجه مى ‏داد که مأمون به خاطر آن سرمایه‏ گذارى کرده بود.