هشـتـمیـــن خورشـیـــد

Eighth Sun
هشـتـمیـــن خورشـیـــد

اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی،الامام التقی النقی و حجتک علی من فوق الارض و من تحت الثری، الصدیق الشهید، صلاه کثیره تامه زاکیه متواصله متواتره مترادفه کافضل ما صلیت علی احد من اولیائک

نویسندگان

۵ مطلب در فروردين ۱۳۹۲ ثبت شده است

امامان بزرگوار، از دریچه نگاه شیعه، الگوها و اسوه‌های فکری، اعتقادی، عملی و اخلاقی می‌باشند. از این رو، گفتار، رفتار، کردار و تقریر آن بزرگواران دلیل و برهان شرعی است. بدین جهت نجات تنها در پیروی کردن از آنان منحصر شده است.

حضرت ثامن الحجج امام رضا علیه السلام نیز همواره با کردار، گفتار و رفتارش راهنمای اخلاق و اسوه عملی مردم بوده‌اند و با نشان دادن جنبه‌های نیک رفتاری و گفتاری، مردم را به سوی خیر و هدایت رهنمون می‌سازند. چراکه وی اخلاق نیاکان گرامی رسول خدا (که درود و سلام خدا بر ایشان و اهل بیت طاهرینش باد) را در وجود خود دارد.

بدون شک بهره‌مندی از تعالیم و دستورات ائمه اطهار همواره یکی از مهم‌ترین راه‌های رهایی بشریت از قید و بند شیوه‌های ظالمانه و غدار بوده است و بهره‌گیری از آموزه‌های اقتصادی امام رضا علیه السلام نیز می‌تواند یکی از راه‌های اساسی نجات انسان امروز از چنگال نظام‌های ناعادلانه اقتصادی و سیاسی جهانی باشد، آن‌گونه که امام رضا علیه السلام خود می‌فرمایند:

 رَحِمَ اللهُ عَبداً أحیا أمرنَا وَ یعَلِّمُهَا الناسَ فَاِنّ النّاسَ لَو عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنَا لا تَّبَعُونا.1

۰ نظر ۱۵ فروردين ۹۲ ، ۱۷:۱۵
سید ابوالفضل رزم آیین

سیاست به طور کلی عبارت است از چگونگی اداره ی کشور ها و ملل. البته این، یک تعریف کلی از سیاست است و در کتب متفاوت، سیاست را به اشکال مختلفی تعریف کرده اند ممکن است برخی امور شخصی مردم از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن، ازدواج و ... را نیز داخل در آن بدانند؛ زیرا اینها خودشان به نوعی اداره کردن هستند. در این زمینه یکی از اندیشمندان تعریفی که از سیاست کرده است که چنین است: «سیاست یعنی اداره ی امور روزانه ی مردم.»

به هر حال از سیاست تعاریف زیادی شده است و این آشفتگی در تعریف سیاست تازگی ندارد و تنها در این مورد خاصی هم نیست، بلکه هر چیزی که میان مفهوم وضعی و حقیقت خارجی خودش قرار بگیرد با چنین گستردگی و آشفتگی روبه رو خواهد بود؛ زیرا اشیای خارجی، حدود ویژه ای به اندازه ی وسعت وجودشان و مفاهیم وضعی محدوده ای به اندازه ی وضعی که واضع آن مفهوم قرار داده دارند.

برای مثال انسان مفهوم ویژه ای به اندازه ی وسعت خارجی اش دارد؛ اما سیاست، اقتصاد و اجتماع در تعاریفشان آشفتگی وجود دارد؛ چون مفاهیم وضعی نیستند که محدود به وسعت وضعشان باشند و حقایق خارجی هم نیستند.

پس افراد خارجی شان هم دقیقاً معلوم نیست تا محدوده شان بیان شود.ابعاد سیاست هم مانند خودش دارای وضوح و روشنی دقیقی نیست.

۰ نظر ۰۹ فروردين ۹۲ ، ۲۲:۳۰
سید ابوالفضل رزم آیین


امام رضا علیه‏السلام هنگام اقامت در مرو مجلس مناظره و مذاکره علمی داشتند، آن حضرت در نشر علوم و معارف اسلامی و آثار اهل‏بیت علیهم‏السلام در خراسان بسیار مؤثر بودند، امام علیه‏السلام گاهی مجلس اختصاصی داشت که در آن با دانشمندان و صاحبنظران شرکت می‏کردند، زمانی در مسجد جامع برای عموم مردم اصول و فروع دین و حقائق قرآنی را بیان می‏فرمودند.

۰ نظر ۰۸ فروردين ۹۲ ، ۱۴:۱۲
سید ابوالفضل رزم آیین

مأمون با در نظر گرفتن اوضاع مملکت و پس از مشورت با وزیرش، فضل ابن سهل، امام را به پایتخت دعوت کرد. گرچه ایشان از رفتن امتناع ورزید ولی مامون پی گیر بود و به ارسال دعوت نامه هایی پیاپی به امام ادامه داد و دست بردار نبود.

او در نهایت به امام نوشت:

جدت علی ابن ابی طالب در شورا شرکت کرد و عمر که خلیفه‌ی وقت بود گفت ظرف سه روز باید اهل شورا تصمیم بگیرند و اگر بعضی از آنها تصمیم نگرفتند و یا از تصمیم اکثریت تمرد کردند ابو طلحه‌ی انصاری مأمور است گردنشان را بزند.

با این کار مأمون می‌خواست بگوید الان تو در وضعی هستی که جدت بود و من در وضعی هستم که عمر بود. پس، از جدت پیروی کن.

پس از این همه تهدید‌های مکرر و پیاپی امام رضا‌ علیه السلام، پذیرفت تا به مرو سفر کند آنچه که می‌توان درباره این سفر گفت این است که این سفر یک تبعید ناخواسته بود و بسیاری هم از این سفر به عنوان تبعید یاد کرده اند.

سرانجام امام رضا‌ علیه السلام‌ پس از تهدید های فراوان و مکرر، آماده رفتن شد.

۰ نظر ۰۵ فروردين ۹۲ ، ۲۲:۲۶
سید ابوالفضل رزم آیین

بینش سرمایه‌داری، زمینه‌ساز آزادی و استقلال در ثروت‌اندوزی و تکاثر‌گرایی و نادیده گرفتن تعهد و مسئولیت است و موجب تحریف مفهومی‌ مال و ملک. در برابر بینش یاد شده، بینش عاریتی و استخلافی در اموال است که از تعالیم رضوی به دست آمده است و در قرآن کریم و دیگر احادیث بدان تصریح شده و سیره موحدین عالم همیشه این بوده و هست. این بینش زمینه‌ساز عمل به تعهدها و مسئولیت‌های مالی است و دوری از شیوه‌های ظالمانه سرمایه‌داری در اموال.

سرمایه‌داری و پول‌پرستی از دیدگاه امام رضا علیه السلام نیز پدیده شوم و شیطانی است که با تعالیم پیامبران و ایمان به روز رستاخیز سازگار نیست و با رشد و تکامل انسان و زندگی عادلانه او در این دنیا نیز سازگاری ندارد.

امام رضا علیه السلام در نکوهش این موضوع می‌فرمایند: «...و البرائه ممن نفی الاخیار... و جعل الاموال دولة بین الاغنیاء...؛ (از ایمان است) بیزاری از کسانی که نیکان را از جامعه (اسلامی) تبعید کردند و اموال (مسلمانان) را میان ثروتمندان به گردش گذاشتند».1

همچنین امام رضا علیه السلام در سخنی دیگر در مذمت سرمایه‌داری و حرص مال می‌فرمایند:

۰ نظر ۰۵ فروردين ۹۲ ، ۱۸:۴۷
سید ابوالفضل رزم آیین