148 سال بعد از هجرت پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) از مکه به
مدینه، فرزندی از صلب پاک امامان معصوم (علیه السلام) به دنیا آمد که پدر
بزرگ او، امام صادق (علیه السلام) دیدن و زیارتش را آرزو می کرد و مکرر به
فرزندش امام کاظم می فرمود:
«عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) در صلب توست و ای کاش او را درک می کردم و حتماً او همنام امیرالمومنین علیه السلام است».
حضرت نجمه مادرگرامی و با فضیلت امام رضا درباره فرزندش فرمود:
«در
دوران حمل هیچگونه احساس سنگینی درخود نکردم و همینکه به خواب می رفتم،
صدای تسبیح و تهلیل و تمجید خداوند را از شکم خود می شنیدم. وقتی فرزندم
متولد شد، همسرم موسی ابن جعفر(علیه السلام) فرمود: گوارا باد ترا ای نجمه
آنگاه پسرم را در پارچه ای سفید پیچیدم و به دست امام کاظم دادم، آن
بزرگوار در گوش راستش اذان و درگوش چپیش اقامه گفت و آب فرات طلبید و کامش
را با آن آب برداشت و به دست من داد و فرمود:
«بگیر این نوزاد را که باقیمانده خدا و حجت او بعد از من در روی زمین است».(1)
بدون
شک ، یکی از الطاف و عنایات خداوند بر ملت ایران که مهر افتخار پیروی از
مکتب اهل بیت گرامی نبی مکرم اسلام بر پیشانی خویش دارد این است که بارگاه
نورانی امام هشتم علی ابن موسی الرضا (علیه السلام) را درکشور عزیز ایران
قرار داده تا به برکت آن وجود مقدس، کشور ما از بالاترین نعمات مادی و
معنوی برخوردار باشد.
امروزه اگر چه تهران پایتخت رسمی کشور و ملت ایران
است، اما کیست که نداند که این بارگاه ملکوتی رضوی است که قبله آمال و
آرزوهای اوست. عشق به امام رضا تاج افتخار این ملت و تمام ایمان اوست، عشق
به امام هشتم دار و ندار این مردم و همه هستی اوست.قلب تک تک ایرانیان خانه
و آشیانه اوست. امام رضا پناهگاه این ملت و باب الحوائج اوست. ملت ایران
امروز بدلیل همجواری با امام هشتم مورد غبطه سایر مسلمانان جهان هستند.
امروزه
آرزوی زیارت امام هشتم برای مسلمانان عراق کمتر از آرزوی زیارت امام حسین
(علیه السلام) توسط ایرانیان نیست. عشق و محبت مسلمانان سایر کشورها نسبت
به امام رضا علیه السلام نیز همچون ملت ایران در اوج خود قرار دارد.
به
شکرانه این نعمت خداوندی، بر ما ایرانیان فرض است همچنانکه وجود ما مالامال
از محبت به آن امام همام است، ظرف وجودی خویش را نیز از معرفت مکتب آن
عزیز مملو نمائیم. درست است که مکتب تشیع، مکتب عشق و دلدادگی است اما
تقویت شناخت و معرفت نسبت به خاندان نبوت امری است که خود آن عزیزان از
شیعیان خویش خواسته اند، چرا که عشق بدون شناخت به تنهایی نمی تواند سازنده
و نجات بخش باشد. این معرفت است که به انسان ثبات قدم در مسیر و قدرت و
بینش تشخیص حق از باطل میدهد.
معرفت در واقع چنان بصیرتی به آدمی میدهد
که همچون چراغ، روشنی راه و او میگردد. پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و
سلم) تکیه گاه دین را فهم دقیق می داند و عابدی را که دین شناس نباشد
همچون کسی میداند که شب می سازد و روز ویران می کند. وقتی انسان به دین خود
معرفت پیدا می کند خطر انحراف به حداقل می رسد و به تعبیر حضرت علی (علیه
السلام) شبهات به کسی که زمان خود را بشناسد یورش نمی آورند.
معرفت به
دین افرادی همچون ابوذر می سازد که در برابر امواج سهمگین حوادث و فتنه ها
تا آخر عمر به صراط مستقیم باقی ماند. امام صادق فرمود:«بیشترین عبادت
ابوذر اندیشیدن و پند گرفتن بود.«بیداری در دین بقول حضرت امیر نعمتی است
برای کسی که روزی اش شده است. اصولاً کسی که به مسایل دینی معرفت پیدا
نکرده دین را هرگز نمی تواند یاری برساند.
اگر مردم، به امور دین آگاه
باشند عوام فریبان دیگر میدانی برای جولان و سوء استفاده از احساسات پاک
آنها پیدا نمی کنند، خرافات زمانی فرصتی برای رواج پیدا می کنند که مردم از
حقیقت یک امری مطلع نباشند.
متأسفانه آنچه باعث شده در طول تاریخ،
پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام و دیگر مصلحان در مظلومیت قرار
بگیرند، عدم شناخت و معرفت کافی مردم از مکتب و مرام آن بزرگان بوده است.
برگزاری جشنها و اظهار شادی بمناسبت اعیاد اسلامی و بویژه میلاد ائمه اطهار
عمل پسندیده و مبارکی است، اما این کافی نیست. حال که بحمدالله یک نظام
اسلامی بر این کشور حاکم است.جا دارد بیش از این نسبت به تقویت فهم و معرفت
دینی مردم و مکتب ائمه هدی بویژه نور تابان این مرز و بوم همت شود.
صدا
و سیما که درحکم دانشگاه عمومی است، درچنین مناسبت هایی نباید به پخش چند
مداحی و مدیحه سرایی قناعت کرده و وظیفه خود را تمام شده حساب کند، بلکه
این رسانه ملی با ظرفیت هایی که دارد می تواند نسبت به تهیه و ساخت برنامه
های محتوایی درهمه ابعاد جهت بالا بردن سطح آگاهی جامعه اقدام نماید.هر
کدام از احادیث نقل شده از معصومین می تواند موضوعی برای تهیه یک برنامه و
حتی ساخت یک فیلم اثر بخش و فرهنگ ساز باشد.
این رهنمودها باید در متن
زندگی مردم کاربردی شده و جاری و ساری گردد. امید است روزی شاهد یک خیزش
عمومی جهت عمق بخشیدن به سطح معرفت و فرهنگ دینی جامعه باشیم. تا درپـرتو
آن ملت عزیز، پله های کمال و ترقی را به سرعت طی نموده و «زینتی» برای
امامان خویش گردند.
کلام نورانی امام رضا (علیه السلام )
درپایان چند کلام گهربار از امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) هدیه خوانندگان می گردد:
هدیه کینه ها را از دل می زداید. (2)
کسی که اندوه مؤمنی را بگشاید خدا روز قیامت اندوه را از قلبش می زداید. (3)
از ما نیست آن که دنیای خود را برای دینش و دین خود را برای دنیایش ترک کند. (4)
عبادت به بسیاری روزه و نماز نیست، بلکه به بسیار اندیشیدن درکار خداست.(5)
کسی که از خدا توفیق بخواهد ولی تلاش نکند خود را مسخره کرده است. (6)
از ما نیست کسی که همسایه اش از شر او در امان نباشد. (7)
بهترین مال آن است که آبرو با آن حفظ شود. (8)
آن که صاحب نعمت است باید که به خانواده اش وسعت بخشد. (9)
بیست سال دوستی موجب خویشاوندی است وعلم بیش از نسبت پدری، صاحبانش را با هم پیوند می دهد. (10)
در هر زمان که مردم گناه جدیدی را رایج کنند، خداوند تبارک و تعالی، بلای جدیدی که تا آن زمان سابقه نداشته بر آنها نازل می کند. (11)
ثروت جمع نمی شود مگر به 5علت: بخل شدید، آرزوی طولانی، حرص غالب، قطع رحم و ندادن حقوق ارحام و انتخاب دنیا بر آخرت. (12)
پی نوشت ها:
1- عیون اخبار الرضا ج 1
2- مسند الرضا
3-کافی 200.2
4-بحارالانوارج 78
5- تحف العقول ص 442
6- بحار الانوار ج 78
7- عیون اخبارالرضا ج 1
8و 9 بحارالانوار ج 78
10- عیون اخبار الرضا 121.2
11و 12-مسندالرضا
۰ نظر
۲۸ شهریور ۹۱ ، ۱۳:۰۸
