مناظره امام رضا (ع) با جاثلیق

مأمون در مجلسی که مملو از افرادی سرشناس بود، رو به جاثلیق کرد و گفت: ای جاثلیق! این پسر عموی من علی بن موسی بن جعفر علیه‏السلام است؛ من دوست دارم با او سخن بگویی و مناظره کنی، اما طریق عدالت را در بحثها رها مکن.
جاثلیق گفت: ای امیرمومنان! من چگونه بحث و مناظره کنم که او با کتابهایی استدلال می‏ کند که من منکر آنم، و به پیامبری عقیده دارد که من به او ایمان نیاورده ‏ام.
در اینجا امام علیه‏السلام شروع به سخن کرد و فرمود: ای نصرانی! اگر با انجیل خودت برای تو استدلال کنم، اقرار خواهی کرد؟
جاثلیق گفت: آیا می‏ توانم گفتار انجیل را انکار کنم؟ آری، به خدا سوگند! اقرار خواهم کرد، هر چند بر ضرر من باشد.
امام علیه‏السلام فرمود: هر چه قدر می‏خواهی، بپرس و جوابش را بشنو.
جاثلیق: درباره‏ی نبوت عیسی و کتابش چه می‏گویی؟ آیا چیزی را از این دو انکار می‏کنی؟

شاه خراسان

آستان قدس شاه طوس می‏باشد پناهم‏
این سخن از دل برآید ذات حق باشد گواهم‏

بهر دیدار شه طوس آمدم در شهر مشهد
زائر قبر رضا و خادم این بارگاهم‏

با کمال خجلت از این آستان دارم تمنا
تا کند شاه خراسان از ره احسان نگاهم‏

خاک پای زائران تربت سلطان طوسم‏
در گلستان ولایت کمتر از خار و گیاهم‏

دارم امید شفاعت از رضا شاه خراسان‏
تا نظر فرماید از لطفش بر احوال تباهم‏

بارالها عفو فرما از کرم عصیان ما را
کن ترحم پر دل بشکسته و بر اشک و آهم‏

خواهم از درگاه فیضش رب دهد توفیق زیرا
سر بزیر افکنده با موی سپید و روسیاهم‏

(پیروی) نالد به درگاه خداوند و سراید
لطف شاه دین علی موسی الرضا باشد پناهم‏

منبع: کتاب مدح و مصیبت حضرت رضا (ع)