کار و کسب در آمد در نگاه امام رضا علیه السلام

 هر کس صبح و شام کند، در حالى که تندرست و داراى امنیت و آرامش خاطر باشد و قوت روزانه خود را داشته باشد، گویا که همه دنیا براى او فراهم است.

کار و کوشش و یاری خدا

قال الرضا (علیه السلام) ان رجلا اتى النبى لیساله فسمعه وهو یقول: من سالنا اعطیناه ومن استغنى اغناه الله، فانصرف ولم یساءله، ثم عاد الیه فسمع مثل مقالته فلم یساءله، حتى فعل ذلک ثلاثا، فلما کان فى الیوم الثالث مضى واستعار فاءسا وصعد الجبل فاحتطب وحمله الى السوق فباعه بنصف صاع من شعیر فاکله هو وعیاله ثم ادام على ذلک حتى جمع ما اشترى به فاءسا ثم اشترى بکرین وغلاما وایسر، فصار الى النبى (صلى الله علیه و آله و سلم) فاخبره، فقال النبى (صلى الله علیه و آله و سلم): الیس قد قلنا من سال اعطیناه ومن استغنى اغناه الله. (1)

امام رضا (علیه السلام) فرمود:

مردى از شدت فقر و تنگدستى نزد پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) آمد که از آن حضرت تقاضاى کمک نماید. شنید که رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) مى‌فرماید: هر کس از ما سۆال کند، به او عطا مى‌کنیم و هر کس از سۆال کردن بى نیاز شود، خداوند او را غنى و مالدار کند. برگشت و سۆال نکرد.

کبوتر حرم

شاه شوم، ماه شوم، زر شوم‏
در حرمت باز کبوتر شوم‏

ای ملک‏الحاج کجا می‏روی؟
پشت به این قبله چرا می‏روی؟

 

سعی در این «مروه» صفا می‏دهد
خاک بهشت است شفا می‏دهد

سنگ تو بر سینه زد ایران زمین‏
سرمه‏ی خاک تو کشد هند و چین‏

سنگ به پای تو وفا می‏کند
راز دل شیعه ادا می‏کند

تا اثر پای تو جا مانده است‏
این دهن بوسه‏ی وامانده است‏

سنگ سیاهی که در این جاستی‏
سر سویدای نظرهاستی‏

عهد به جز با لب پیمانه نیست‏
جز تو ولی نیست ولیعهد چیست؟

مشرق دل عرصه‏ی شبدیز نیست‏
هر که «علی» نیست ولی نیز نیست‏

دام بچینید ز دارالسلام‏
صید حرام است به بیت‏ الحرام‏

مهدی بیاتی ریزی
منبع: کتاب کتیبه خورشید

مناظره امام رضا (ع) با پیشوای زرتشتیان

الامام لا یعادله عالم و لا یوجد له بدل و لا له مثل و لا نظیر. (1)
هیچ دانشمندی نظیر امام معصوم یافت نمی‏شود؛ برای او هیچ همتایی وجود ندارد.
«امام رضا علیه‏السلام»
در جلسه‏ی مناظره و گفتگویی که مأمون ترتیب داده بود بعد از مناظره با پیشوای مسیحیان و پیشوای یهودیان، امام رضا علیه‏السلام به هربذ اکبر، پیشوای زرتشتیان، فرمود:
«دلیل شما بر نبوت زرتشت که اعتقاد به نبوتش دارید چیست؟»
هربذ اکبر گفت:
«او برای ما کاری کرد که کسی قبل از او چنین کاری انجام نداده بود؛ از اخبار گذشتگان برای ما نقل کرده‏اند که او چیزهایی را برای ما روا شمرد که دیگران جائز ندانستند. از اینرو ما از او پیروی کردیم.»
امام رضا علیه‏السلام فرمود:
«مگر نه اینست که شما به واسطه اخبار رسیده، از او پیروی می‏کنید؟»
هربذ اکبر گفت:
«بلی.»
امام رضا علیه‏السلام فرمود:
«نسبت به پیامبران از آن جمله موسی علیه‏السلام، عیسی علیه‏السلام و محمد صلی الله علیه و آله و سلم نیز اخبار آنگونه به ما رسیده است. چگونه به اخبار مربوط به او تمسک می‏کنید و اینها را رها می‏کنید؟»
هربذ اکبر نتوانست جوابی دهد و ساکت ماند.
در این حال امام رضا علیه‏السلام رو به حاضران کرد و فرمود:
«اگر بین شما کسی است که رأی و نظرش مخالف اسلام است می‏خواهد سؤال کند، بپرسد.» (2)
پی نوشتها:
1- تحف العقول ص 464
2- توحید صدوق ص 430
منبع: کتاب بدرقه ی یار

مناظره امام رضا (ع) با پیشوای یهودیان

الامام مخصوص بالفضل کله من غیر طلب و لا إکتساب؛ فمن ذا یبلغ معرفة الامام أو کنه و صفه. (1)

همه فضیلت‏ها بدون آموزش، مخصوص امام است؛ پس چه کسی را توان شناخت امام و وصف او می‏تواند باشد.

«امام رضا علیه‏السلام»

در جلسه‏ی مناظره و گفتگویی که مأمون ترتیب داده بود، بعد از پیشوای مسیحیان، جاثلیق، امام رضا علیه‏السلام به پیشوای یهودیان، رأس الجالوت، رو کرد و فرمود:

«سؤال می‏پرسی یا من بپرسم؟»

مناظره امام رضا (ع) با جاثلیق

مأمون در مجلسی که مملو از افرادی سرشناس بود، رو به جاثلیق کرد و گفت: ای جاثلیق! این پسر عموی من علی بن موسی بن جعفر علیه‏السلام است؛ من دوست دارم با او سخن بگویی و مناظره کنی، اما طریق عدالت را در بحثها رها مکن.
جاثلیق گفت: ای امیرمومنان! من چگونه بحث و مناظره کنم که او با کتابهایی استدلال می‏ کند که من منکر آنم، و به پیامبری عقیده دارد که من به او ایمان نیاورده ‏ام.
در اینجا امام علیه‏السلام شروع به سخن کرد و فرمود: ای نصرانی! اگر با انجیل خودت برای تو استدلال کنم، اقرار خواهی کرد؟
جاثلیق گفت: آیا می‏ توانم گفتار انجیل را انکار کنم؟ آری، به خدا سوگند! اقرار خواهم کرد، هر چند بر ضرر من باشد.
امام علیه‏السلام فرمود: هر چه قدر می‏خواهی، بپرس و جوابش را بشنو.
جاثلیق: درباره‏ی نبوت عیسی و کتابش چه می‏گویی؟ آیا چیزی را از این دو انکار می‏کنی؟

شاه خراسان

آستان قدس شاه طوس می‏باشد پناهم‏
این سخن از دل برآید ذات حق باشد گواهم‏

بهر دیدار شه طوس آمدم در شهر مشهد
زائر قبر رضا و خادم این بارگاهم‏

با کمال خجلت از این آستان دارم تمنا
تا کند شاه خراسان از ره احسان نگاهم‏

خاک پای زائران تربت سلطان طوسم‏
در گلستان ولایت کمتر از خار و گیاهم‏

دارم امید شفاعت از رضا شاه خراسان‏
تا نظر فرماید از لطفش بر احوال تباهم‏

بارالها عفو فرما از کرم عصیان ما را
کن ترحم پر دل بشکسته و بر اشک و آهم‏

خواهم از درگاه فیضش رب دهد توفیق زیرا
سر بزیر افکنده با موی سپید و روسیاهم‏

(پیروی) نالد به درگاه خداوند و سراید
لطف شاه دین علی موسی الرضا باشد پناهم‏

منبع: کتاب مدح و مصیبت حضرت رضا (ع)

ضرورت کسب معرفت درباره امام رضا (علیه السلام)

148 سال بعد از هجرت پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) از مکه به مدینه، فرزندی از صلب پاک امامان معصوم (علیه السلام) به دنیا آمد که پدر بزرگ او، امام صادق (علیه السلام) دیدن و زیارتش را آرزو می کرد و مکرر به فرزندش امام کاظم می فرمود:
«عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) در صلب توست و ای کاش او را درک می کردم و حتماً او همنام امیرالمومنین علیه السلام است».
حضرت نجمه مادرگرامی و با فضیلت امام رضا درباره فرزندش فرمود:
«در دوران حمل هیچگونه احساس سنگینی درخود نکردم و همینکه به خواب می رفتم، صدای تسبیح و تهلیل و تمجید خداوند را از شکم خود می شنیدم. وقتی فرزندم متولد شد، همسرم موسی ابن جعفر(علیه السلام) فرمود: گوارا باد ترا ای نجمه آنگاه پسرم را در پارچه ای سفید پیچیدم و به دست امام کاظم دادم، آن بزرگوار در گوش راستش اذان و درگوش چپیش اقامه گفت و آب فرات طلبید و کامش را با آن آب برداشت و به دست من داد و فرمود:
«بگیر این نوزاد را که باقیمانده خدا و حجت او بعد از من در روی زمین است».(1)
بدون شک ، یکی از الطاف و عنایات خداوند بر ملت ایران که مهر افتخار پیروی از مکتب اهل بیت گرامی نبی مکرم اسلام بر پیشانی خویش دارد این است که بارگاه نورانی امام هشتم علی ابن موسی الرضا (علیه السلام) را درکشور عزیز ایران قرار داده تا به برکت آن وجود مقدس، کشور ما از بالاترین نعمات مادی و معنوی برخوردار باشد.
امروزه اگر چه تهران پایتخت رسمی کشور و ملت ایران است، اما کیست که نداند که این بارگاه ملکوتی رضوی است که قبله آمال و آرزوهای اوست. عشق به امام رضا تاج افتخار این ملت و تمام ایمان اوست، عشق به امام هشتم دار و ندار این مردم و همه هستی اوست.قلب تک تک ایرانیان خانه و آشیانه اوست. امام رضا پناهگاه این ملت و باب الحوائج اوست. ملت ایران امروز بدلیل همجواری با امام هشتم مورد غبطه سایر مسلمانان جهان هستند.
امروزه آرزوی زیارت امام هشتم برای مسلمانان عراق کمتر از آرزوی زیارت امام حسین (علیه السلام) توسط ایرانیان نیست. عشق و محبت مسلمانان سایر کشورها نسبت به امام رضا علیه السلام نیز همچون ملت ایران در اوج خود قرار دارد.
به شکرانه این نعمت خداوندی، بر ما ایرانیان فرض است همچنانکه وجود ما مالامال از محبت به آن امام همام است، ظرف وجودی خویش را نیز از معرفت مکتب آن عزیز مملو نمائیم. درست است که مکتب تشیع، مکتب عشق و دلدادگی است اما تقویت شناخت و معرفت نسبت به خاندان نبوت امری است که خود آن عزیزان از شیعیان خویش خواسته اند، چرا که عشق بدون شناخت به تنهایی نمی تواند سازنده و نجات بخش باشد. این معرفت است که به انسان ثبات قدم در مسیر و قدرت و بینش تشخیص حق از باطل میدهد.
معرفت در واقع چنان بصیرتی به آدمی میدهد که همچون چراغ، روشنی راه و او میگردد. پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) تکیه گاه دین را فهم دقیق می داند و عابدی را که دین شناس نباشد همچون کسی میداند که شب می سازد و روز ویران می کند. وقتی انسان به دین خود معرفت پیدا می کند خطر انحراف به حداقل می رسد و به تعبیر حضرت علی (علیه السلام) شبهات به کسی که زمان خود را بشناسد یورش نمی آورند.
معرفت به دین افرادی همچون ابوذر می سازد که در برابر امواج سهمگین حوادث و فتنه ها تا آخر عمر به صراط مستقیم باقی ماند. امام صادق فرمود:«بیشترین عبادت ابوذر اندیشیدن و پند گرفتن بود.«بیداری در دین بقول حضرت امیر نعمتی است برای کسی که روزی اش شده است. اصولاً کسی که به مسایل دینی معرفت پیدا نکرده دین را هرگز نمی تواند یاری برساند.
اگر مردم، به امور دین آگاه باشند عوام فریبان دیگر میدانی برای جولان و سوء استفاده از احساسات پاک آنها پیدا نمی کنند، خرافات زمانی فرصتی برای رواج پیدا می کنند که مردم از حقیقت یک امری مطلع نباشند.
متأسفانه آنچه باعث شده در طول تاریخ، پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام و دیگر مصلحان در مظلومیت قرار بگیرند، عدم شناخت و معرفت کافی مردم از مکتب و مرام آن بزرگان بوده است. برگزاری جشنها و اظهار شادی بمناسبت اعیاد اسلامی و بویژه میلاد ائمه اطهار عمل پسندیده و مبارکی است، اما این کافی نیست. حال که بحمدالله یک نظام اسلامی بر این کشور حاکم است.جا دارد بیش از این نسبت به تقویت فهم و معرفت دینی مردم و مکتب ائمه هدی بویژه نور تابان این مرز و بوم همت شود.
صدا و سیما که درحکم دانشگاه عمومی است، درچنین مناسبت هایی نباید به پخش چند مداحی و مدیحه سرایی قناعت کرده و وظیفه خود را تمام شده حساب کند، بلکه این رسانه ملی با ظرفیت هایی که دارد می تواند نسبت به تهیه و ساخت برنامه های محتوایی درهمه ابعاد جهت بالا بردن سطح آگاهی جامعه اقدام نماید.هر کدام از احادیث نقل شده از معصومین می تواند موضوعی برای تهیه یک برنامه و حتی ساخت یک فیلم اثر بخش و فرهنگ ساز باشد.
این رهنمودها باید در متن زندگی مردم کاربردی شده و جاری و ساری گردد. امید است روزی شاهد یک خیزش عمومی جهت عمق بخشیدن به سطح معرفت و فرهنگ دینی جامعه باشیم. تا درپـرتو آن ملت عزیز، پله های کمال و ترقی را به سرعت طی نموده و «زینتی» برای امامان خویش گردند.

کلام نورانی امام رضا (علیه السلام )

درپایان چند کلام گهربار از امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) هدیه خوانندگان می گردد:

هدیه کینه ها را از دل می زداید. (2)

کسی که اندوه مؤمنی را بگشاید خدا روز قیامت اندوه را از قلبش می زداید. (3)

از ما نیست آن که دنیای خود را برای دینش و دین خود را برای دنیایش ترک کند. (4)

عبادت به بسیاری روزه و نماز نیست، بلکه به بسیار اندیشیدن درکار خداست.(5)

کسی که از خدا توفیق بخواهد ولی تلاش نکند خود را مسخره کرده است. (6)

از ما نیست کسی که همسایه اش از شر او در امان نباشد. (7)

بهترین مال آن است که آبرو با آن حفظ شود. (8)

آن که صاحب نعمت است باید که به خانواده اش وسعت بخشد. (9)

بیست سال دوستی موجب خویشاوندی است وعلم بیش از نسبت پدری، صاحبانش را با هم پیوند می دهد. (10)

در هر زمان که مردم گناه جدیدی را رایج کنند، خداوند تبارک و تعالی، بلای جدیدی که تا آن زمان سابقه نداشته بر آنها نازل می کند. (11)

ثروت جمع نمی شود مگر به 5علت: بخل شدید، آرزوی طولانی، حرص غالب، قطع رحم و ندادن حقوق ارحام و انتخاب دنیا بر آخرت. (12)

پی نوشت ها:

1- عیون اخبار الرضا ج 1
2- مسند الرضا
3-کافی 200.2
4-بحارالانوارج 78
5- تحف العقول ص 442
6- بحار الانوار ج 78
7- عیون اخبارالرضا ج 1
8و 9 بحارالانوار ج 78
10- عیون اخبار الرضا 121.2
11و 12-مسندالرضا

قالب های رضوی برای وبلاگ

سلام. در این پست مجموع قالب های رایگان که توسط دوستان طراح مختلف برای شما کاربران آماده شده است جهت استفاده ی سریع ، جمع آوری گردیده .امید آنکه برای  مفید واقع باشد.

قالب های دو ستونه

کد قالب را از اینجا دریافت کنید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

کد قالب را از اینجا بردارید

 

 

کد قالب را از اینجا دریافت کنید

 

 

قالب های سه ستونه

کد قالب را از اینحا دریافت کنید

 

کد قالب را از اینجا دریافت کنید

کد قالب را از اینجا در یافت کنید 

 

کد قالب را از اینجا دریافت کنید

بیداری اسلامی، نتیجه عقل گرایی

همیشه در مقابل حکومت‌هایی که خود را به خدا نسبت می‌دهند و می‌گویند خواست خداست که ما حکومت می‌کنیم، عقل گراها مقاومت می‌کنند و این بیداری اسلامی نیز حاصل همین عقل گرایی است که مردم دارند و عقلانیت آنها باعث شده که زیر بار حکومت‌های ظالم خود نروند.
  حضرت‌ امام رضا علیه‌السلام با یهودی‌ها، مسیحی‌ها و زردتشتی‌ها مناظراتی داشتند که با دلیل‌های حضرت که از کتابهای خودشان بیان می‌کردند آنها را قانع می‌کردند لذا همه گروه‌ها در سراسر ممالک آن حضرت را می‌ شناختند و به علم بی‌ انتهای آن حضرت پی‌برده بودند.
همه اینها عواملی بود که علم امام رضا علیه‌السلام، جلوه و ظهور کند و عالم آل محمد صلی الله علیه و آله لقب بگیرد و وقتی که حضرت به شهادت رسیدند عالم انسانیت داغدار شد و چون همه فرق و مکاتب، ایشان را می‌شناختند فرزندان آن حضرت را «ابن رضا» نامیدند.

حسن برخورد با مردم

یسع بن حمزه می گوید: در مجلس حضرت رضا (ع) بودم و جمعیت بسیاری در مجلس حضور داشتند، و از آنحضرت سؤال می کردند و از احکام حلال و حرام می پرسیدند و امام رضا(ع) پاسخ آنها را می داد، در این میان ، ناگهان مردی بلند قامت و گندمگون وارد مجلس شد وسلام کرد و به امام هشتم (ع) عرض نمود: من از دوستان شما و پدر و اجداد پاک شما هستم در سفر حج ، پولم تمام شده و خرجی راه ندارم تا به وطنم برسم ، اگر امکان دارد، خرجی راه را به من بده تا به وطنم برسم ، خداوند مرا از نعمتهایش برخوردار نموده است ، وقتی به وطن رسیدم ، آنچه به من داده ای معادل آن ، از جانب شما صدقه می دهم ، چون خودم مستحق صدقه نیستم . امام رضا به او فرمود: بنشین ، خدا به تو لطف کند،سپس امام رو به مردم کرد، و به پاسخ سؤالهای آنها پرداخت . سپس مردم همه رفتند، و تنها آن مرد مسافر، و من و سلیمان جعفری و خثیمه در خدمت امام ماندیم . امام (ع) به ما فرمود: اجازه می دهید به خانه اندرون بروم ؟ سلیمان عرض ‍ کرد: خداوند امر و اذن شما را بر ما مقدم داشته است . حضرت برخاست و وارد حجره ای شد و پس از چند دقیقه باز گشت ، و او پشت در فرمود: آن مرد (مسافر) خراسانی کجاست ؟ خراسانی بر خاست و گفت :اینجا هستم .

امام از بالای در دستش را به سوی مسافر دراز کرد و فرمود: این مقدار دینار را بگیر و خرجی راه خود را با آن تاءمین کن ، و این مبلغ مال خودت باشد دیگر لازم نیست از ناحیه من ، معادل آن صدقه بدهی ، برو که نه تو مرا ببینی و نه من تو را ببینم . مسافر خراسانی پول را گرفت و رفت .

سلیمان به امام رضا عرض کرد: فدایت گردم که عطا کردی و مهربانی فرمودی ولی چرا هنگام پول دادن ، به مسافر، خود را نشان ندادی و پشت در خود را مستور نمودی ؟! امام رضا(ع) در پاسخ فرمود: مخافة ان اری ذل السّؤال فی وجهه لقضائی حاجته : از آن ترسیدم که شرمندگی سؤال را در چهره او بنگرم از این رو که حاجتش را بر می آورم . و آیا سخن رسول خدا (ص) را نشنیده ای که فرمود: المستتر بالحسنة تعدل سبعین حجة ، والمذیع بالسّیئة مخذول ، والمستتر بها مغفور له .: پاداش آنکس که کار نیکش را می پوشاند معادل پاداش هفتاد حج است ، و آنکس که آشکار گناه می کند، مورد طرد خدا است ، و آنکس که گناهش را می پوشاند، (درصورت توبه) مورد آمرزش خدا قرار می گیرد.

نویسنده:محمد محمدی اشتهاردی